Udręczony dzień kapiący smutkiem
umysł wiruje wraz z nim
a świat gdzieś obok dryfuje
ludzie przemykają jak uśpieni
i tylko ja nie śpię
pogrążona w mroku złych myśli
a czas biegnie nieubłaganie
zamykając pewne sprawy
w twardej skorupie beznadziei
jestem na rozdrożu
umysł błądzi
chcę mu uciec lecz nie mogę
i sączę tylko po trochu życie
myśląc, że ktoś mnie zauważy
tak naprawdę
Brak mi słów... Piękny wiersz
OdpowiedzUsuń