Izabela, czytam Twoje wiersze. Są bardzo sugestywne. Cierpienie, straszliwy ból i ... nadzieja. Gdzieś przeczytałam, że poprzez twórczość możemy ból i cierpienie oswoić, przekształcić i ostatecznie poradzić sobie z nim. Dziękuję za to, że otworzyłaś się, bo większość cierpi i skrzętnie to ukrywa, obawiając się niezrozumienia ze strony innych.
Izabela, czytam Twoje wiersze. Są bardzo sugestywne. Cierpienie, straszliwy ból i ... nadzieja. Gdzieś przeczytałam, że poprzez twórczość możemy ból i cierpienie oswoić, przekształcić i ostatecznie poradzić sobie z nim. Dziękuję za to, że otworzyłaś się, bo większość cierpi i skrzętnie to ukrywa, obawiając się niezrozumienia ze strony innych.
OdpowiedzUsuńHalina