Czasem popada się w taki stan, gdy niekończący ból i smutek przeszywają wnętrze, serce łka, a łzy nie przynoszą ukojenia. Widzisz, że wszystko w co wierzyłaś staje się iluzją, a marzenia rozpadają się jak domek z kart. Jesteś sama ze sobą, pogrążona w ciemności i bezgranicznej pustce. Rezygnujesz, popadasz w obojętność i pozostaje jedynie myśl o pogrążeniu w nicość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz